გათენდა 2 მარტი, მე დამათენდა, ფიქრებთან ერთად სადღაც დავფრინავდი ხან რაზე ვფიქრობდი ხან რაზე. დილით ადრე ავდექი ვეღარ ვითმენდი დავდიოდი აქეთ–იქით მალე სახლიდან გამოვედი დედიკომ მაკოცა და წარმატებები მისურვა დათქმულ ადგილამდე ჩემ ძმამ მიმაცილა მაკოცა და სიცილით მითხრა "გამარჯვების გარეშე არ დაბრუნდე თორემ წელში გადაგამტვრევ "ჩემმა დაქალმაც იგივე მითხრა :D :D
დაიძრა მანქანა გულის ცემაც გაძლიერდა ამოხტომას ლამობდა. გზად ულამაზესი ხედები იშლებოდა ბორჯომის ხეობა ისეთი ლამაზი და თვალის მომჭრელი იყო სიამაყით მევსებოდა გული, საქართველო გვირილას გავს მას ბევრი ერთმანეთისგან განსხვავებული ფურცელი აქვს ყველა თავის მხრივ ლამაზია როგორც საქართველოს მხარები ისინი ერთმანეთისგან განსხვავებულები არიან და ყველა ლამაზია.
ეხლა განახებთ იმ ხედს რასაც მე ვხედავდი ბორჯომის ხეობა
ნელნელა წინ მივიწევდით გზა მოკლდებოდა მაგრამ გულისცემა უფრო ხშირდებოდა ერთი სული მქონდა როდის ჩავიდოდით მალე ხაშურამდეც მივაღწიეთ
გულისცემა კვლავ მატულობდა ბოლოს როგორც იქნა ჩავედით თბილისში მაგრამ იქ რომ მივედი უკვე სხვა რაღაცაზე ვფიქრობდი რაც მაწუხებდა და გულს მტკენდა ეს იყო ის ხედები რაც მე გზად მეშლებოდა ულამაზესი გარემო ბუნება ყვავილებით მორთული მაგრამ მიხვალ თუ არა ახლოს სულ სხვა რაგაცა ჩნდება
ჩემი თხოვნა იქნება გავუფრთხილდეთ გარამოს
ამ ფიქრებმა გამაძლებინეს თბილისამდე და მერე ახალციხემდე
No comments:
Post a Comment